De derde week!
Blijf op de hoogte en volg Lisanne
02 Mei 2017 | Kenia, Nanyuki
Tijd om terug te gaan naar Kenia. Ik vond het fijn om even thuis te zijn, maar keek ook uit om terug te gaan en mijn avontuur af te maken, want er was nog zoveel wat ik wilde gaan doen!
Zondag 23-04
Op naar Schiphol, long time no see zullen we maar zeggen. Vanwege de verwachte chaos op Schiphol vertrokken we op tijd. Ik dronk thee met mama en Mandy en daarna was het weer tijd om afscheid te nemen. Gelukkig viel de drukte mee en verliep alles voorspoedig. Opnieuw had ik een goede vlucht. Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Nairobi, ohnee.. visum niet meer geldig. Snel kocht ik een nieuwe en haastte ik me naar buiten, want John (de taxichauffeur) stond al op me te wachten. Hij bracht me naar het hotel. Daar verwelkomde het personeel mij met:'welcome back'
Maandag 24-04
Happy birthday daddy! (jaja, ook al ben ik kilometers verder, denk ik toch ook aan thuis)
Na een fijne nacht was het tijd om terug te gaan naar Nanyuki. Ik pakte de Matatu terug, maar deze stopte niet op de normale plaats. Toen ben ik maar heel goed op de weg gaan letten.. Thank God I made it to the Office haha! Daar waren ze erg blij me terug te zien. Ik probeerde mijn taxi te bellen, maar het internet lag eruit. Gelukkig na een tijdje kon ik George bellen en die bracht me naar mijn mama, die me al op stond te wachten. 'Welcome back my girl, I am so happy to see you!' We dronken thee en gingen op bezoek bij de buurvrouw. Ook gingen we langs bij de moeder van een vriendin van Jacinta, zij is in haar thuis totdat Josephine (de vriendin) terug is. We aten spaghetti a lá Jacinta. We kletsten samen en hebben weer hard gelachen.
Dinsdag 25-04
Vandaag op de planning: door to door medical outreach. We gingen langs deuren en gaven kinderen en volwassenen medicijnen. Ook aan mensen die op straat liepen. Dit wordt één keer in de drie maanden gedaan. Het is voor het tegengaan van infecties. Het was erg vreemd om te zien hoe dit eraan toe gaat in Kenia. Je kunt je niet voorstellen dat dit in Nederland op deze wijze wordt gedaan en er is niemand die vraagt waarvoor het is en wat het is. Het was een ontzettend gave ervaring. Op deze manier leer je beetje bij beetje de cultuur en het land beter kennen. Daarna dronken we wat met alle vrijwilligers en bespraken we al onze ervaringen en indrukken.
Er was een vrijwilliger van 70 jaar gearriveerd in Josephine's huis. Ik ging hier langs, omdat ook Jacinta hier was om de vrijwilliger te leren kennen. Thuis nam ik een warme douche en deed mijn was.
Woensdag 26-04
Vandaag was mijn eerste dag terug bij Neema en wat was ik blij om alle kindjes weer terug te zien. Ik speelde ABC met Morgan en leerde hem de kleuren.
Ik hielp met de was en sorteerde kleding. Eenmaal op kantoor regelde ik alles rondom mijn week extra, want ik heb besloten de week die ik heb 'gemist' in te halen!
Thuis relaxte ik met mijn mama.
Donderdag 27-04
Time for taking a bath kids!
Na het nemen van een bad gingen de kinderen naar bed. Wanneer ik de kinderen op bed leg zeg ik sleepwell en geef ik hen een kus. Dat zorgde voor een lach op alle gezichten van de bruine krullenkoppies <3. Wanneer iedereen in dromenland was, voetbalde ik met Morgan. Daarna heb ik boven kleding en alle schoenen gesorteerd.. auw spierpijn!
Om 1 uur belde Dennis mij. George en Andreina waren klaar om naar de lokale markt en winkels te gaan en de spullen te kopen die nodig waren. Het is erg droog hier, weinig regen en dat betekent ook weinig eten... Daardoor heb ik besloten het geld wat ik heb ontvangen van ouders (natuurlijk ook de kinderen) en collega's van Buitenspel uit te besteden aan het kopen van eten en de belangrijkste levensbehoeften. Deze spullen heb ik gebracht bij Furaha Foundation, een tehuis voor kinderen vanaf 4 jaar. Momenteel wonen daar 45 kinderen waar voor gezorgd wordt. Dit is het grootse tehuis en hier waren deze spullen van groot belang. Ook hebben we tandenborstels aangeschaft voor alle kinderen. Samen met de andere vrijwilligers hebben we hen geleerd hoe je moet tandenpoetsen. De kinderen, maar ook zeker de mensen die werken bij Furaha waren ontzettend dankbaar. Als bedankje dansten de kinderen voor mij. Ik heb genoten van alle vrolijke, blije en verraste gezichten!
We hadden deze dag een Care outreach, daarom leerde we de kinderen tandenpoetsen, maar ook handen wassen.
Ik had een voldaan gevoel van deze dag!
Vrijdag 28-04
Vandaag ging Emanuela (de andere vrijwilliger) mee naar Neema.
Het was erg rustig vandaag. Er was niets wat we konden doen terwijl de baby's sliepen, dus we genoten van het zonnetje. Ook was het een korte dag vandaag, want er stond een weekend naar de familie op het programma. Eenmaal thuis pakte ik mijn spullen en de reis kon beginnen.
Weekend naar de familie
28-04 - 01-05
Ik was een beetje zenuwachtig, maar keek er ook ontzettend naar uit. De eerste rit was van Nanyuki naar Nyeri. Dit was een rit van een uurtje. Hier zou ik één zus ontmoeten. Haar man had ons opgehaald, dus die had ik al ontmoet en ik zou de 3 boys ontmoeten Memu, Levan en Lance. Die stonden al met smart op hun papa te wachten, maar dat wij erbij waren was een verrassing voor hen. Na wat geklets, voetbalden we buiten, jongens tegen mij, 3 keer raden wie er won.. We leerden elkaar beter kennen tijdens het eten en daarna gingen we naar bed. De volgende morgen was het zover, van Nyeri naar Kinangop. Een reis van 4 uur. Onderweg zag ik veel andere plaatsen. Nu kan ik écht zeggen dat ik heb gereisd in Kenia. Eenmaal aangekomen ontmoette ik alle broers, zussen en de mama en papa van mijn gastmoeder. Ze zaten buiten.. daar was indruk nummer 1: Er lag een dood schaap op de grond, die ze aan het bakken en braden waren. Toen de schaal rondging, wilde ik eigenlijk overslaan, maar één zus zei me als in Kenia iemand je iets aanbiedt, moet je het altijd aannemen al is het maar iets kleins. Ik wilde niet onbeleefd zijn en nam een stukje, maar fijn voelde ik me hier niet bij. Eenmaal binnen lag een schaal met vlees en zelfs de kop van de schaap. Dat ging me een stapje te ver. Ik heb de rest van het weekend geen vlees meer op. Tegelijkertijd dacht ik ook heel realistisch. In Nederland gebeurd dit ook, maar het verschil was toch dat ik het nu met mijn eigen ogen zag. Ik maakte een praatje met iedereen en merkte dat ik even mijn plekje moest zoeken. Taimie en Paula (de kinderen van de zussen van Jacinta) lieten mij het familieboek lezen. We haalden de koeien van het ene huis naar het andere huis. Daar liep Lisanne dan, met een kudde koeien door Kenia, wie had dat gedacht?!
In Kinangop kan het erg koud zijn, dat was het nu ook. We zaten bij de openhaard. Na een goed gesprek met de vader van Jacinta ging ik naar bed. We sliepen met z'n 4e op de kamer en om 5 uur kroop Taimie bij mij in bed, lieverd dat het is!
Na een ontbijt was het tijd om op z'n Afrikaans te dansen, zingen en muziek te maken. Erg leuk hoe de familie mij hierbij betrok en hoe ze zich openstelden voor mij.
Na de lunch was het tijd om terug te gaan naar Nyeri. Afscheid genomen van de familie. Oma bad tot god om ons allen veilig terug te brengen. Het was een terugreis met de hele weg een mooi uitzicht, want Kenia wat ben je mooi!
Memu en Levan waren blij ons weer te zien en ik kreeg 2 hele dikke knuffels. Het was slecht weer, we keken tv en de jongens gingen bowlen. Lance was de kampioen.
We gingen vroeg slapen, want we waren moe van de lange reis. Toen ik wakker werd en naar de woonkamer ging, was er niemand wakker. Tot Levan me liet schrikken. Hij vertelde me dat hij me zou missen als ik wegging, maar dat ik hem altijd zou herinneren aan de schelp die hij me had gegeven. Jacinta sliep uit. Na het ontbijt liet ik de jongens snapchat zien, wat hadden ze een lol! Tijd om afscheid te nemen. We reden terug naar huis in de Jeep auto. Eenmaal thuis wilde ik de nieuwe vrijwilliger ontmoeten, dus we dronken wat bij Sportmans.
Na het avondeten keken we tv en kropen we lekker vroeg ons bed in.
Het was een weekend met ontzettend veel nieuwe indrukken. Het was goed om de verschillen te zien tussen het leven hier in Nanyuki en de manier van leven zoals de ouders van Jacinta. Zij zijn afhankelijk van dieren, nemen een bad met water wat gekookt wordt op vuur en zo zijn er nog vele verschillen om op te noemen. Hoe meer ik hierover nadenk, hoe dankbaarder ik ben, dat ik alles heb wat mijn hartje begeert.
Ik heb weer ontzettend genoten van deze week en deze week heeft me een heel dankbaar gevoel gegeven.
Heel veel liefs van mij! X
Zondag 23-04
Op naar Schiphol, long time no see zullen we maar zeggen. Vanwege de verwachte chaos op Schiphol vertrokken we op tijd. Ik dronk thee met mama en Mandy en daarna was het weer tijd om afscheid te nemen. Gelukkig viel de drukte mee en verliep alles voorspoedig. Opnieuw had ik een goede vlucht. Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Nairobi, ohnee.. visum niet meer geldig. Snel kocht ik een nieuwe en haastte ik me naar buiten, want John (de taxichauffeur) stond al op me te wachten. Hij bracht me naar het hotel. Daar verwelkomde het personeel mij met:'welcome back'
Maandag 24-04
Happy birthday daddy! (jaja, ook al ben ik kilometers verder, denk ik toch ook aan thuis)
Na een fijne nacht was het tijd om terug te gaan naar Nanyuki. Ik pakte de Matatu terug, maar deze stopte niet op de normale plaats. Toen ben ik maar heel goed op de weg gaan letten.. Thank God I made it to the Office haha! Daar waren ze erg blij me terug te zien. Ik probeerde mijn taxi te bellen, maar het internet lag eruit. Gelukkig na een tijdje kon ik George bellen en die bracht me naar mijn mama, die me al op stond te wachten. 'Welcome back my girl, I am so happy to see you!' We dronken thee en gingen op bezoek bij de buurvrouw. Ook gingen we langs bij de moeder van een vriendin van Jacinta, zij is in haar thuis totdat Josephine (de vriendin) terug is. We aten spaghetti a lá Jacinta. We kletsten samen en hebben weer hard gelachen.
Dinsdag 25-04
Vandaag op de planning: door to door medical outreach. We gingen langs deuren en gaven kinderen en volwassenen medicijnen. Ook aan mensen die op straat liepen. Dit wordt één keer in de drie maanden gedaan. Het is voor het tegengaan van infecties. Het was erg vreemd om te zien hoe dit eraan toe gaat in Kenia. Je kunt je niet voorstellen dat dit in Nederland op deze wijze wordt gedaan en er is niemand die vraagt waarvoor het is en wat het is. Het was een ontzettend gave ervaring. Op deze manier leer je beetje bij beetje de cultuur en het land beter kennen. Daarna dronken we wat met alle vrijwilligers en bespraken we al onze ervaringen en indrukken.
Er was een vrijwilliger van 70 jaar gearriveerd in Josephine's huis. Ik ging hier langs, omdat ook Jacinta hier was om de vrijwilliger te leren kennen. Thuis nam ik een warme douche en deed mijn was.
Woensdag 26-04
Vandaag was mijn eerste dag terug bij Neema en wat was ik blij om alle kindjes weer terug te zien. Ik speelde ABC met Morgan en leerde hem de kleuren.
Ik hielp met de was en sorteerde kleding. Eenmaal op kantoor regelde ik alles rondom mijn week extra, want ik heb besloten de week die ik heb 'gemist' in te halen!
Thuis relaxte ik met mijn mama.
Donderdag 27-04
Time for taking a bath kids!
Na het nemen van een bad gingen de kinderen naar bed. Wanneer ik de kinderen op bed leg zeg ik sleepwell en geef ik hen een kus. Dat zorgde voor een lach op alle gezichten van de bruine krullenkoppies <3. Wanneer iedereen in dromenland was, voetbalde ik met Morgan. Daarna heb ik boven kleding en alle schoenen gesorteerd.. auw spierpijn!
Om 1 uur belde Dennis mij. George en Andreina waren klaar om naar de lokale markt en winkels te gaan en de spullen te kopen die nodig waren. Het is erg droog hier, weinig regen en dat betekent ook weinig eten... Daardoor heb ik besloten het geld wat ik heb ontvangen van ouders (natuurlijk ook de kinderen) en collega's van Buitenspel uit te besteden aan het kopen van eten en de belangrijkste levensbehoeften. Deze spullen heb ik gebracht bij Furaha Foundation, een tehuis voor kinderen vanaf 4 jaar. Momenteel wonen daar 45 kinderen waar voor gezorgd wordt. Dit is het grootse tehuis en hier waren deze spullen van groot belang. Ook hebben we tandenborstels aangeschaft voor alle kinderen. Samen met de andere vrijwilligers hebben we hen geleerd hoe je moet tandenpoetsen. De kinderen, maar ook zeker de mensen die werken bij Furaha waren ontzettend dankbaar. Als bedankje dansten de kinderen voor mij. Ik heb genoten van alle vrolijke, blije en verraste gezichten!
We hadden deze dag een Care outreach, daarom leerde we de kinderen tandenpoetsen, maar ook handen wassen.
Ik had een voldaan gevoel van deze dag!
Vrijdag 28-04
Vandaag ging Emanuela (de andere vrijwilliger) mee naar Neema.
Het was erg rustig vandaag. Er was niets wat we konden doen terwijl de baby's sliepen, dus we genoten van het zonnetje. Ook was het een korte dag vandaag, want er stond een weekend naar de familie op het programma. Eenmaal thuis pakte ik mijn spullen en de reis kon beginnen.
Weekend naar de familie
28-04 - 01-05
Ik was een beetje zenuwachtig, maar keek er ook ontzettend naar uit. De eerste rit was van Nanyuki naar Nyeri. Dit was een rit van een uurtje. Hier zou ik één zus ontmoeten. Haar man had ons opgehaald, dus die had ik al ontmoet en ik zou de 3 boys ontmoeten Memu, Levan en Lance. Die stonden al met smart op hun papa te wachten, maar dat wij erbij waren was een verrassing voor hen. Na wat geklets, voetbalden we buiten, jongens tegen mij, 3 keer raden wie er won.. We leerden elkaar beter kennen tijdens het eten en daarna gingen we naar bed. De volgende morgen was het zover, van Nyeri naar Kinangop. Een reis van 4 uur. Onderweg zag ik veel andere plaatsen. Nu kan ik écht zeggen dat ik heb gereisd in Kenia. Eenmaal aangekomen ontmoette ik alle broers, zussen en de mama en papa van mijn gastmoeder. Ze zaten buiten.. daar was indruk nummer 1: Er lag een dood schaap op de grond, die ze aan het bakken en braden waren. Toen de schaal rondging, wilde ik eigenlijk overslaan, maar één zus zei me als in Kenia iemand je iets aanbiedt, moet je het altijd aannemen al is het maar iets kleins. Ik wilde niet onbeleefd zijn en nam een stukje, maar fijn voelde ik me hier niet bij. Eenmaal binnen lag een schaal met vlees en zelfs de kop van de schaap. Dat ging me een stapje te ver. Ik heb de rest van het weekend geen vlees meer op. Tegelijkertijd dacht ik ook heel realistisch. In Nederland gebeurd dit ook, maar het verschil was toch dat ik het nu met mijn eigen ogen zag. Ik maakte een praatje met iedereen en merkte dat ik even mijn plekje moest zoeken. Taimie en Paula (de kinderen van de zussen van Jacinta) lieten mij het familieboek lezen. We haalden de koeien van het ene huis naar het andere huis. Daar liep Lisanne dan, met een kudde koeien door Kenia, wie had dat gedacht?!
In Kinangop kan het erg koud zijn, dat was het nu ook. We zaten bij de openhaard. Na een goed gesprek met de vader van Jacinta ging ik naar bed. We sliepen met z'n 4e op de kamer en om 5 uur kroop Taimie bij mij in bed, lieverd dat het is!
Na een ontbijt was het tijd om op z'n Afrikaans te dansen, zingen en muziek te maken. Erg leuk hoe de familie mij hierbij betrok en hoe ze zich openstelden voor mij.
Na de lunch was het tijd om terug te gaan naar Nyeri. Afscheid genomen van de familie. Oma bad tot god om ons allen veilig terug te brengen. Het was een terugreis met de hele weg een mooi uitzicht, want Kenia wat ben je mooi!
Memu en Levan waren blij ons weer te zien en ik kreeg 2 hele dikke knuffels. Het was slecht weer, we keken tv en de jongens gingen bowlen. Lance was de kampioen.
We gingen vroeg slapen, want we waren moe van de lange reis. Toen ik wakker werd en naar de woonkamer ging, was er niemand wakker. Tot Levan me liet schrikken. Hij vertelde me dat hij me zou missen als ik wegging, maar dat ik hem altijd zou herinneren aan de schelp die hij me had gegeven. Jacinta sliep uit. Na het ontbijt liet ik de jongens snapchat zien, wat hadden ze een lol! Tijd om afscheid te nemen. We reden terug naar huis in de Jeep auto. Eenmaal thuis wilde ik de nieuwe vrijwilliger ontmoeten, dus we dronken wat bij Sportmans.
Na het avondeten keken we tv en kropen we lekker vroeg ons bed in.
Het was een weekend met ontzettend veel nieuwe indrukken. Het was goed om de verschillen te zien tussen het leven hier in Nanyuki en de manier van leven zoals de ouders van Jacinta. Zij zijn afhankelijk van dieren, nemen een bad met water wat gekookt wordt op vuur en zo zijn er nog vele verschillen om op te noemen. Hoe meer ik hierover nadenk, hoe dankbaarder ik ben, dat ik alles heb wat mijn hartje begeert.
Ik heb weer ontzettend genoten van deze week en deze week heeft me een heel dankbaar gevoel gegeven.
Heel veel liefs van mij! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
