De tweede week

Jambo (hallo) lieve allemaal,

Deze week wat later dan vorige week, door de omstandigheden thuis in Nederland..

En zo vloog ook week twee ontzettend snel voorbij.
Na een leuk weekend gehad te hebben in Nairobi was het op maandag weer tijd om te gaan werken. Op naar alle lieve baby's. Ik had er weer ontzettend veel zin in. Nieuwe week, nieuwe indrukken en weer een nieuwe week waarin ik die lieve kinderen al mijn kusjes en knuffels kon geven.

Na het werk ben ik wat gaan drinken met Hannah en Ibrahim, de nieuwe vrijwilliger. Kennisgemaakt met elkaar en veel gelachen en gekletst.
Het is erg leuk om op deze manier andere culturen te leren kennen. Daarna ging ik terug naar huis, naar mijn mama. De tafel was gedekt voor drie. We hadden Peter ook verwacht, maar die liet op zich wachten. We aten Chapati, een typisch Keniaans gerecht, mmm!

Dinsdagochtend, het waren de vogels die me zoals gewoonlijk weer vrolijk wakker maakte door het getik op het raam. Het zonnetje scheen en de Mount Kenya was weer ontzettend mooi te zien, lucky me!
Alle kindjes lekker gewassen en op bed gelegd. Daarna samen met Morgan buiten gespeeld, genoten van het zonnetje!
Die lach op de gezichten van de kinderen maakte mij zo blij!
Met een voldaan gevoel ging ik terug naar mijn vertrouwde plekje, mijn huis in Kenia. Ben ontzettend blij dat ik me zo thuis en vertrouwd voel hier.

Zo, dat was een ontzettend onrustige nacht..
Wat een gekke, enge rot droom. Ik vertelde het tegen mijn Keniaanse mama en mee dat ik het vertelde ontwaakte Peter. Na een goodmorning volgde de woorden: 'What the hell was going on last night?' Zo ik vertelde hem dat ik een nare droom had gehad, wat dus het schreeuwen verklaarde, want ja, dat was wat hij vertelde, oeps..
Fijn die bijwerkingen van de malariapillen, hoort er bij!
Vandaag had ik mijn kleurtjes en papieren (die ik had gekregen van de kinderen van de bso BuitenSpel) meegenomen naar het werk. Wat een lol hadden Blessing en ik samen, gezellig gekleurd.
Op kantoor vulde ik online de ontwikkeling van de kinderen in. Goed om bezig te zijn met belangrijke dingen, waardoor ook deze kinderen ondersteuning kunnen krijgen in hun ontwikkeling. Ook fijn dat ik door mijn ervaring in de kinderopvang ook werk kon verrichten wat in mijn werkgebied ligt.
's Avonds ben ik uiteten geweest met Hannah en Ibrahim. Eenmaal terug thuis was Jacinta op mij aan het wachten en kletsten we voordat we gingen slapen. Ik kreeg een big hug en we gingen naar bed.

Donderdag had ik een lastige dag met heel veel besefmomentjes die me aan het denken hadden gezet.
Gisteren was er een nieuwe baby gebracht. Ik kreeg haar in mijn armen.
En wat was ze klein, zo zo zo klein! Ook had er een kindje een romper aan met de tekst: Mommy loves me'. Wat kwam dit binnen. Het is een hele gekke gedachte dat ik in Nederland hetzelfde werk doe, maar dat er hier geen papa en mama zijn die de kinderen om 18.30 uur komen halen. Hierdoor voelt het daarentegen wel ontzettend fijn om er te zijn voor deze kinderen en hen zoveel mogelijk aandacht te geven die ze meer dan verdienen!! <3

Wat voelde ik me ziek zeg, waarschijnlijk iets verkeerds gegeten..
Toen ik even op de bank ging liggen, legde Jacinta, zoals een echte mama zal doen een dekentje over me heen. Het is ook zo'n schat.
En ja.. het eten kwam er helaas ook uit. Voelde me hierna gelukkig wel weer beter.

Vrijdag was de dag waarop de nieuwe vrijwilligster zou aankomen. Shoko uit Japan. Ze zou voor twee weken in het zelfde gastgezin als mij wonen.
Ik las mijn boek en kletste wat met Jacinta. Om 13.30 arriveerde Shoko. We aten lunch met George (de taxichauffeur) en Carol van de organisatie Projects Abroad. Na een introductie in het huis wilde zij graag de andere vrijwilligers ontmoeten. We dronken wat en leerden elkaar beter kennen.

Ik kreeg een telefoontje van Papa, dit keer geen goed bericht van thuis. Het ging niet goed met oma. De keuze aan mij om naar huis te vliegen om afscheid te nemen, of om naar huis te vliegen als ze was overleden.
Ik vond dit een ontzettend lastige beslissing om te nemen en besloot er een nacht over te slapen, maar toen de volgende morgen kreeg ik telefoon van mam, Lies oma is overleden..
Voor ik naar Kenia ging hadden we afscheid genomen, maar niet met de gedachte dat dit de allerlaatste keer zou zijn. De woorden die oma toen tegen mij zei betekenen nu zoveel meer. Ik zou voor altijd jouw poepie zijn oma!

Na heel veel telefoontjes en geregel was mijn vlucht naar huis geregeld.
Ik had een hele koffer vol kleertjes, spullen en speelgoed gekregen, dus ik besloot deze te gaan brengen bij de kinderen, voor ik naar huis zou gaan. Ik heb genoten van de lachende gezichten en van hoe de kinderen eruit zagen in die lieve kleertjes.

Er was voor dit weekend al wel een safari geboekt. Besloten om dit wel door te laten gaan. Met mijn gedachten bij het thuisfront en oma, heb ik hier zoveel mogelijk van geprobeerd te genieten.
Het was ontzettend gaaf om zo dichtbij de dieren te zijn. Ook heb ik heel veel mooie foto's geschoten. Als je me vraagt om één hoogtepunt van deze safari was dat toch wel het moment dat de safariauto niet meer wilde starten en er op 10 meter afstand 4 leeuwen stonden.. ja ik was een beetje bang haha!
Na een overnachting in een gaaf hotel werd ik wakker met een prachtig uitzicht en liepen er olifanten buiten.
Na 2 dagen safari pakte ik thuis mijn spullen en maakte ik me ready voor de reis terug naar Nederland. Ik liet al mijn spullen in Kenia, omdat ik wist dat ik terug zou komen.
Het was een ontzettend lange, maar wel fijne reis.
En wat was het fijn om mijn familie weer terug te zien.


Nu ben ik even een paar dagen thuis, om tijd door te brengen met de familie, samen het verdriet te delen en er voor elkaar te zijn.
Zondag zal ik weer terug vliegen naar Kenia en mijn avontuur verder afmaken.

Heel veel liefs van mij! X